Beschreibung:
<jats:p>Zamiarem autora było ukazanie stanowiska Kościoła wobec ważnego wymiaru kwestii społecznej, jakim jest relacja pomiędzy pracą i kapitałem. W konkluzji stwierdzono, że Kościół w swoim społecznym nauczaniu początkowo nie przeciwstawiał tych dwóch czynników produkcji, ale też nie stawiał priorytetów. Począwszy od Soboru Watykańskiego II społeczne nauczanie Kościoła coraz wyraźniej akcentuje pierwszeństwo pracy przed kapitałem. Największe zasługi na tym polu ma Jan Paweł II. W pespektywie antropologii teologicznej ukazał on personalistyczną wizję osoby, wielką jej godność, a pracę jako powołanie przez Boga i uczestnictwo w jego stwórczym dziele. Osoba ludzka, jako podmiot i sprawca ma zawsze pierwszeństwo przed środkami materialnymi. Ta zasada powinna przyświecać reformom życia gospodarczego na poziomie tworzenia ogólnych ram politycznych, wewnętrznej organizacji wielkich korporacji oraz małych przedsiębiorstw.</jats:p>